Nog nét geboren in Hoogkerk

Door Nynke Doevelaar

Toen de gemeente Hoogkerk op 1 januari 1969 ophield te bestaan betekende dat ook dat de kinderen die in het dorp werden geboren voortaan bij de burgerlijke stand werden ingeschreven als geboren in Groningen. Anke Postma, geboren op 30 december 1968, werd zo de ‘laatstgeboren Hoogkerker’. Een grappig historisch feit dat dankzij Ankes oom destijds een artikeltje in het Nieuwsblad van het Noorden opleverde.

Anke woont inmiddels al twintig jaar in Breda. ‘In Princenhage eigenlijk, ook een dorp dat door de stad is opgeslokt. Toen ik vier was zijn we naar Zuidhorn verhuisd. Ik heb nog even op de kleuterschool in Hoogkerk gezeten, de Zonnebloem. Ik herinner me nog het beeldje van het olifantje dat bij onze school stond. Toen we in Zuidhorn woonden kwamen we nog wel eens naar kooruitvoeringen van de koren van mijn vader in Hoogkerk. Hij leeft niet meer, maar mensen herinneren zich misschien nog wel Wiebe Postma, dirigent van meisjeskoor Bloesem, dameskoor Melodia en gemengd koor Sursum Corda.’

Noordeling in Brabant
‘Mijn beide zussen en mijn moeder wonen nog wel in het noorden, maar niet meer in Hoogkerk, dus ik kom er eigenlijk nooit meer. Ik heb mijn leven hier opgebouwd. Het begon met een vakantieliefde, hij woonde in Breda. Ik was afgestudeerd aan Minerva als grafisch vormgever, maar vond in Groningen niet meteen werk. Hier kon ik via het uitzendbureau meteen aan de slag en ik kwam al na een jaar in vaste dienst bij de gemeente Breda, daar werk ik nog steeds, als ontwerper en vormgever. Mijn zoons zijn hier geboren en opgegroeid, ze zijn nu 18 en 15, echte Brabanders, dat zie je met carnaval bijvoorbeeld. Daar heb ik ook wel aan mee gedaan in het begin, maar daar ben ik geloof ik toch te nuchter voor.’

Anke werd geboren in de Goeman Borgesiusstraat. ‘Dat werd later de Christinastraat omdat er in Groningen al een Goeman Borgesiuslaan was. Het krantenartikeltje over mijn geboorte lag thuis in een laatje, mijn moeder heeft het nog. Ik vond het leuk dat ik in de krant had gestaan, maar verder zei het me niet zoveel. Ik voelde me niet speciaal of een echte Hoogkerker daardoor. Maar sommige dingen raak je natuurlijk nooit helemaal kwijt. Toen ik net in Breda woonde was er nog een suikerfabriek en ja die geur en de drukte tijdens de campagne herken je natuurlijk wel, als geboren Hoogkerker.’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afbeeldingen met dank aan Anke Postma.

Dit artikel publiceren wij in aanloop op het Jubileum ‘Hoogkerk 50 jaar dorp in stad’ van 30 oktober tot 2 november op de ijsbaan in Hoogkerk. Meer weten? Kijk op hoogkerkonline.nl/50jaardorpinstad

Reacties