Benefiet Samen voor Maluku

door Jeffrey Pattiwael

Op zaterdag 25 september vond het benefiet ‘Samen voor Maluku’ plaats. Als èèn van de organisatoren hiervan was ik blij dat het eindelijk kon plaatsvinden. Het idee om een benefiet zoals deze te organiseren bestond namelijk al langer en zou eigenlijk in september 2020 plaatsvinden. Echter is dit door de coronamaatregelen telkens uitgesteld.

Gelukkig was het zaterdag 25 september dan eindelijk zover en kon het benefiet plaatsvinden. Vanwege de telkens veranderende maatregelen hebben wij als organisatie er uiteindelijk voor gekozen om maximaal 30 bezoekers toe te laten en in aanloop naar het benefiet toe werd duidelijk dat dit haalbaar was.

Een tiental mensen besloten om een kaartje te kopen, ondanks dat zij zelf niet aanwezig konden zijn. Dit hebben zij gedaan uit solidariteit met het doel van het benefiet. Het doel was namelijk allereerst om aan kennisoverdracht te doen, het vertellen van òns verhaal, van zowel onze geschiedenis als ook de huidige situatie in de Molukken. Daarnaast was het doel om bewustwording te creëren en om uiteindelijk mensen met verschillende achtergronden met elkaar in gesprek te laten komen, zodat zij uiteindelijk gezamenlijk op kunnen staan tegen onrecht. Of dit nu tegen de onderdrukking en het stelselmatig schenden van de mensenrechten in Maluku & West-Papua is of elders in de wereld, dat maakt niet uit. Uiteraard was het thema voor deze editie voornamelijk gericht op Maluku en West-Papua en daarvoor had de organisatie ervoor gekozen om drie sprekers uit te nodigen die zich actief inzetten voor beide landen.

De eerste spreker van de avond was tante Trien Solisa, vice-president en minister van voorlichting van de regering der Zuid-Molukken in ballingschap. Haar presentatie ging kort over de geschiedenis van de RMS, om vervolgens over te gaan tot het huidige beleid en was voornamelijk gericht op voorlichting voor de aanwezige níet-Molukkers, die weinig tot geen kennis hadden over de RMS.

Haar presentatie werd vervolgens afgewisseld met een muzikaal optreden van de Groningse rapper JustRon en zanger RelaxAsian. Twee mannen van Nederlandse & Surinaams-Javaanse afkomst die zich betrokken voelen met de Molukse zaak en graag willen opkomen tegen het onrecht en de onderdrukking in Maluku. Hun optreden had als thema ‘respect’. Respect voor elkaar en ook zeker respect voor jezelf. Dit optreden werd met luid applaus afgesloten waarna het tijd was voor een korte pauze.

Als organiserend lid was ik blij om te zien dat er tijdens deze pauze direct werd genetwerkt tussen de onderlinge aanwezigen. Gesprekken werden met elkaar aangeknoopt onder het genot van een (Molukse) snack en drankje.

Na de pauze was het de beurt aan de tweede spreker van de avond. Bung Brian Hukom van Perintis Aksi Kilat nam het podium en gaf kort uitleg over wie zij zijn en wat zij doen. Ook gaf hij antwoord op de, op social media, veel gestelde vraag wat zij nu daadwerkelijk doen voor de gevangenen in Maluku. Niet alleen de politieke gevangenen maar ook de mensenrechtenschendingen kwamen ter sprake. Iets wat bij menig bezoeker binnenkwam.

Na zijn presentatie was het wederom tijd voor een muzikale bijdrage. Een halve dag voor het benefiet werd er door de op het programma staande artiest wegens ziekte afgezegd, waardoor ik snel een tekst heb geschreven en deze onder begeleiding van de tifa heb voorgedragen. Mijn spoken word voordracht werd vervolgens afgesloten door mijn vrouw en een vriendin die het lied ‘Ho Hio’ ten gehore brachten. Deze voordracht werd dusdanig emotioneel ontvangen bij het aanwezige publiek, dat wij genoodzaakt waren om wederom een korte pauze in te lassen. De voordracht bleek zelfs dusdanig beeldend te zijn dat tijdens deze pauze de tranen bij velen naar boven kwamen. Daarna was het alweer tijd voor de laatste spreker van de avond, Raki Ap. Als frontman van Free West-Papua Campaign bleek hij een sterke afsluiter te zijn van de avond. Niet alleen gaf hij aan waar zij als West-Papua nu staan in hun strijd, maar hij toonde ook beelden van de verschrikkingen welke tot vandaag de dag plaatsvinden in West-Papua. De keuze van FWPC om de wereld te bereiken door eerst de klimaatproblemen in West-Papua aan te kaarten, werpen hun vruchten af. De wereld is inmiddels bereid om te luisteren naar hun verhaal en staat langzamerhand ook op tegen de onderdrukking en mensenrechtenschendingen in West-Papua. Na deze indrukwekkende presentatie was het tijd om wederom met elkaar het gesprek aan te gaan. Op dit moment zagen wij als organisatie dat het een geslaagde avond was. Verschillende groepjes ontstonden waarbij gesproken werd over de misstanden in Maluku & West-Papua. Vooral drie Nederlandse studenten van begin twintig jaar waren zichtbaar onder de indruk.

Aanwezige Simon van Steenbergen zegt het volgende: ‘Ik was aanwezig uit solidariteit en nieuwsgierigheid. Als Nederlander vind ik namelijk dat je je weleens mag verdiepen in andere etnische en culturele groepen die in Nederland leven. Het was een informatieve en zeer intense avond waarbij er werd gesproken over de schade die is ontstaan binnen de Molukse gemeenschap (het incident bij De Punt en de school etc.), en welke problematiek er nu heerst op de Molukken zelf. Met name dit laatste was een centraal punt, omdat de avond voornamelijk draaide om de mensenrechten op de Molukken zelf (en een stuk over Westelijk Papoea).’

Op de vraag wat Simon als belangrijkste boodschap meeneemt na het benefiet antwoord hij als volgt: ‘De introductie en het stuk geschiedenis dat mw. Trien vertelde. Ik vond de manier waarop zij aan het storytellen was heel interessant’. Daarnaast gaf hij aan dat hij wil vermelden aan de mensen die dit keer niet aanwezig konden zijn, dat het belangrijk is om er een volgende keer wel bij te zijn. ‘Probeer jezelf open te stellen voor verschillende verhalen, mensen en culturen. Je leeft maar èèn keer en het is verstandig om open minded te zijn, anders doe je jezelf en je directe omgeving te kort’.

Presentator van de avond Chris Alfons gaf aan dat hij het een mooie en sfeervolle avond was, waarbij de gastsprekers bevlogen, passioneel en emotioneel spraken. Daardoor heeft hij als presentator ook van alle optredens en voordrachten kunnen genieten. Als boodschap voor de mensen die niet aanwezig waren vertelt Chris het volgende: ‘zij hebben een inspirerende avond gemist en er speelt meer in de wereld dan alleen slapen, eten en werken. Zorg dan ook dat u er een volgende keer wel bij bent’.

Om 23:00 uur werd de avond afgerond door de gebroeders Stefan & Chris Alfons, die onder begeleiding van Dominggus Pfaff het lied ‘Family Tree’ van Venice ten gehore brachten. Er is gekozen voor dit lied om te illustreren dat wij allen meer overeenkomsten dan verschillen hebben en dat wij elkaar zelfs als familie kunnen zien. Na het slotwoord van de organisatie gingen de bezoekers huiswaarts maar niet zonder eerst te vermelden dat zij uitkijken naar een vervolg. Het doel van ons als organisatie is dan ook om tijdens een vervolg andere thema’s de revue te laten passeren naast de onderdrukking van het Molukse en West-Papoease volk. Denk hierbij aan Afghaanse vluchtelingen die iets kunnen vertellen over hun achtergrond of de studentengroepering IDEA, die opkomt voor o.a. gelijkheid. Alles om gezamenlijk op te staan tegen onrecht.

Graag wil ik hierbij dan ook afsluiten met de woorden van Chris Alfons: ‘Niemand heeft het recht om anderen te onderdrukken, of om de rechten van een ander te schenden’.

Foto’s: Jeffrey Pattiwael/Samen voor Maluku

Reacties