Johan van der Dong bracht zijn jeugd en een deel van zijn volwassen leven door in Hoogkerk. Uit zijn gedichten komt een beeld naar voren van een dorp dat op de grens van nieuwe tijden voortdurend met zijn eigen identiteit blijft worstelen. Een dorp waar ieder zich achter zijn eigen zuil verschuilt, terwijl de nieuwe tijd heel hardhandig op haar deur klopt.